با بهره گيري از سازوكارهاي مختلف، هم مي توان از اعمال تهديدات نرم پيشگيري كرد و هم مي توان با مداخله هاي مؤثر، دامنه اثرات اجتماعي، فرهنگي و سياسي آن ها را كاهش داده و يا از ميان برد.
برخي از اصول و روش هاي مقابله عبارتند از:
١- تبديل جنگ نرم دشمن به فرصتي براي افزايش قدرت نرم.
۲-خلع سلاح رواني اپوزيسيون .
۳-گسترش دامنه و شمول فعاليت هاي فرهنگي و افزايش محصولات فرهنگي تأثيرگذار بر جامعه و جوانان.
۴-استفاده از ديپلماسي عمومي .
۵-استفاده از راهبردهاي ويژه در مورد اقوام و اقليت ها .
۶-عمليات رواني متقابل .
در زیر به توضیح مفصل هر مورد می پردازیم تا با هریک از موارد بالا اشنا شویم و بقیه توضیحات در ادامه مطلب درج شده اند برای مطالعه به ادامه مطلب مراجهه فرمایید.
١- تبديل جنگ نرم دشمن به فرصتي براي افزايش قدرت نرم
هر ملتي و كشوري داراي منابع قدرت نرم است كه شناسايي و تقويت و سازماندهي آن ها مي تواند براساس يك طرح جامع تبديل به يك فرصت و هجوم به دشمنان طراح جنگ نرم شود.
به عنوان مثال، منابع قدرت نرم در ايران را مي توانيم «ايدئولوژي اسلامي»، «قدرت نفوذ رهبري»، «حماسه آفريني ها» و «درجه بالاي وفاداري ملت به حكومت» بدانيم كه در راهپيمايي ده ها ميليوني در ٢٢ بهمن امسال در سراسر كشور، براي طراحان جنگ نرم پيامي روشن داشت.
همچنين از منابع قدرت نرم ملت ايران مي توان به موارد زير اشاره كرد:
- در اختيار داشتن افراد دانشمند، خلاق و باهوش؛
- داشتن تحصيل كردگان زياد؛
- تراز بالاي دانايي و نرخ سواد دانشگاهي؛
- اراده و عزم ملي براي پيشرفت و آباداني كشور؛
- وجود اقشار مختلف با انگيزه و داراي شوق كه از روحيه ملي و حماسي برخوردارند.
٢- خلع سلاح رواني اپوزيسيون
اپوزيسيون همواره در پي آن است تا با شعارهاي جذاب و وعده بهبود شرايط زندگي، توده مردم را جذب كند.
چنان چه نظام حاكم چنين شرايطي را بر شهروندانش فراهم سازد، زمينه جذب مردم توسط اپوزيسيون را از ميان برداشته و جنگ رواني دشمن
خنثي مي شود.
منبع: اصول و مبانی جنگ نرم از علی‌محمد نائینی- راهکارهای مقابله با جنگ نرم با تاکید دیدگاه مقام معظم رهبری.
لوگوی مسابقه(سازمان بسیج دانش آموزی استان کرمانشاه)